Patrycja piekutowska wikipedia

Obowiązywała począwszy od 1 września 1929 r. Punkt 3 tego okólnika został rozszerzony w 1931 r. i dotyczył odtąd również kronik PAT bez względu na to, czy zawierały tematy polskie, czy nie, a to z tego powodu, że PAT wymieniał nasze materiały z zagranicznymi, propagując Polskę w innych krajach. Rok 1930 przyniósł jeszcze jedno zarządzenie, dotyczące kontyngentu wyświetlania filmów polskich. Zobowiązywało ono właścicieli kin do wyświetlania nie mniej niż 10% filmów produkcji polskiej w ramach ogólnego programu rocznego. Wydane rozporządzenia zmieniały nieco prawną sytuację na lepsze, ale nie rozwiązywały całkowicie problemu. Kina w dalszym ciągu narzekały na nadmiar podatków, które je obciążały, poza komunalnymi, a producenci krótkiego metrażu nadal nie otrzymywali odpowiedniej rekompensaty za poniesione wkłady.Dziesięcioprocentowa zniżka podatkowa przynosiła zyski tylko właścicielom kinoteatrów, dla których dodatki stały się nieodzowne. Producent skutkiem krzywdzącej i niesprawiedliwej eksploatacji zyskiwał na niej niewiele, gdyż za wyprodukowany film otrzymywał niezmiernie niską cenę, bez względu na to jak długo film pozostawał na ekranach. Nie wynajmowany był on bowiem na określony czas, ale brało go kino do danego programu. Cena wynajmu pozostawała niezmieniona bez .względu na to, czy film szedł tydzień, czy dwa miesiące.